از کوره قوس الکتریکی برای ذوب فولاد استفاده میشود. دلیل نامیدن این کورهها، گرم شدنشان به کمک یک قوس الکتریکی است.
کورههای قوس الکتریکی به دو دسته غیر مستقیم و مستقیم تقسیم میشوند.
به کمک این کورهها میتوان مذاب را تصفیه و فولادهای کمکربن تولید نمود.
پس از شارژ اتوماتیک قراضه و آهن اسفنجی به نسبت مشخص در کوره قوس الکتریکی ، مخلوط شارژ در بالای مذاب تا دمای ۶۰۰ درجه سانتیگراد پیش گرم شده، سپس با باز شدن دریچه کوره قوس، مواد به داخل کوره ریخته شده و با حراراتی که از قوس الکتریکی بین سه الکترود گرافیکی کوره تامین می شود، ذوب می شوند.
سپس مذاب در پاتیل ها تخلیه شده و به واحد ریخته گری منتقل می شود.
به بیان دقیقتر قراضههای آهن توسط آهنربای الکترومغناطیسی به داخل کوره ریخته میشوند. سپس موادی مانند سنگ آهن و کک، جهت کمک به جریان سرباره اضافه میشوند.
در نهایت گازهای ناشی از واکنش از بالای کوره و به کمک لولههای تعبیه شده خارج میگردد و با پایین آمدن الکترودها، قوس جهت ذوب فلز تشکیل میشود.
این کورهها براساس سربارهشان به دو نوع اسیدی و قلیایی تقسیم میشوند و مواد نسوز، متناسب با نوع سرباره باید اسیدی یا قلیایی باشند.
بخشهای مختلف کوره شامل، بدنه، الکترودها، تنظیمکننده های الکترود، سقف کوره، کف کوره، دیوارهها، محفظه تخلیه مذاب، دریچه سربارهگیری، راکتور و ترانسفورماتور است.
سید ضیاالدین شفایی
۰۹ آذر ۱۳۹۹سلام بسیار استفاده کردم. یک سوال: آیا میتوان از یک کوره قوس الکتریک به صورت ناپیوسته استفاده کرد مثلا برای تولید فروکروم آن را شارژ کرد بعد از تخلیه محصول با شارژ قراضه و آهن اسفنجی برای تولید فولاد آنرا شارژ کرد.
صالح رسولی
۱۰ آذر ۱۳۹۹با سلام دوست عزیز. خرسندیم از نظر شما. با توجه به اینکه نسوز درون کوره قوس از مهمترین بخش های آن است و یکی از اصلیترین عوامل موثر بر طول عمر آن ترکیب شمیایی مذاب و سرباره است، معمولا هر کوره برای یک رنج آلیاژی مشخص طراحی میشود. مگر این که بتوان از نسوزی استفاده کرد که عملکرد آن در برابر مذاب فروکروم و سایر آلیاژها تقریبا یکسان باشد.