کلید فولاد ابزاری جهت شناسایی هزاران آلیاژ فولادی

4.7/5 - (6 امتیاز)

کلید فولاد ابزاری جهت شناسایی هزاران آلیاژ فولادی

کلید فولاد

به دلیل گستردگی بسیار زیاد آلیاژهای فولاد و کاربردهای فراوان این فلز کتابی تحت عنوان کلید فولاد فراهم شده تا اطلاعات مربوط به سری‌های مختلف فولاد گردآوری شود. کلید فولاد از 19 فصل مختلف تشکیل شده است. با مطالعه و تسلط بر کلید فولاد می توانید بهترین تصمیم را برای خرید آلیاژ مورد نظر بگیرید. آلیاژ به کار رفته در مقاطع مختلف از جمله میلگرد، نبشی، تیرآهن و ورق به کمک کلید فولاد مشخص می شود.

۴.۷/۵ - (۶ امتیاز)

کارشناسان آیرومارت با تسلط بر کلید فولاد در انتخاب آلیاژ مورد نظر شما را کمک خواهند کرد. محصولات فولادی مانند میلگرد آجدار ، قیمت تیرآهن و قیمت نبشی و …. را در آلیاژ مورد نظر خود و با مشاوره از کارشناسان آیرومارت خریداری کنید.
فصل های کتاب کلید فولاد شامل اطلاعات زیر است:

فصل اول

فولادهای ساختمانی، سازه‌ای، فولادهای سخت شونده سطحی، فولاد خوش تراش، فولاد نیتروراسیون

فصل دوم

فولاد بلبرینگ، فولاد رولبرینگ فولاد یاتاقان‌های چرخشی و غلتشی، فولادهای عملیات حرارتی پذیر

فصل سوم

فولاد فنر، فولاد سخت شونده سطحی، فولاد اکستروژن

فصل چهارم

فولاد مناسب برای کاردر دمای زیر صفر، فولاد مخازن تحت فشار، فولاد ساختمانی مقاوم در دمای بالا

فصل پنجم

فولادهای ماشین سازی ریز دانه، فولادهای ماشین سازی ریز دانه مقاوم در هوا

فصل ششم

فولاد ماشین سازی و ساختمانی کشورهای خارجی نسبت به آلمان
تطبیق استانداردهای خارجی

فصل هفتم

فولاد ابزار کربنی، فولاد تند بر

فصل هشتم

فولادهای ابزار سردکار

فصل نهم

فولاد‌های ابزار گرم کار

فصل دهم

تطبیق استاندارد‌های خارجی با استاندارد آلمان، فولاد ابزاری کشورهای خارجی

فصل یازدهم

فولاد شیرآلات و دریچه‌ها، فولادهای مقاوم به حرارت

فصل دوازدهم

فولادهای غیر مغناطیسی، فولاد نسوز

فصل سیزدهم

فولادهای زنگ نزن

فصل چهاردهم

فولادهای ریختگی، فولادهای مقاوم به اسید و حرارت

فصل پانزدهم

مواد پر کننده جوشکاری برای فولادهای پر آلیاژ

فصل شانزدهم

فولاد زنگ نزن و نسوز کشورهای خارجی نسبت به آلمان
تطبیق استانداردهای خارجی

فصل هفدهم

لیست شماره استاندارد DIN

فصل هجدهم

تولید کننده‌گان آلمان، شکل و شرایط محصول، لیست نام گذاری‌ها

فصل نوزدهم

خلاصه شماره و کد و آدرس تولید کننده‌گان خارجی، لیست نامگذاری‌ها جداول و مطالب کمکی

استفاده از کتاب کلید فولاد و آشنایی با آلیاژهای به کار رفته در تولید فولادهای مختلف و اطلاع از خواص آن ها به شما در انتخاب بهترین روش شکل دهی کمک می کند.

پس از بررسی محتوای فصول مختلف کتاب کلید فولاد به بررسی استانداردهای مختلف نام گذاری می‌پردازیم. استفاده از کلید فولاد برای مهندسان، طراحان و کارفرمایان پروژه‌های صنعتی الزامی است.

استانداردهای نام گذاری فولاد

تنوع بسیار زیاد گریدهای فولادی کشورهای مختلف دنیا را بر آن داشت تا با تدوین استانداردهای مختلفی، نام گذاری فولادها را ساده‌تر کنند. این استانداردها و نجوه نامگذاری آلیاژهای محتلف به تفصیل در کلید فولاد بیان شده است. با توجه به اهمیت این موضوع به بررسی انواع استانداردها می‌پردازیم.

استانداردهای کارخانه‌ای

این استانداردها آن‌هایی هستند که در حوزه یک کارخانه یا شرکت اعتبار دارند. این نوع استاندارد سطح فناوری کشور را نشان می دهد. در این استانداردها فعالیت‌های مختلف تولید، طراحی، آزمون، خدمات پس از فروش، پرسنل، خط مشی مدیریت و …. مورد توجه قرار گرفته به طور کلی شکل و سیستم یک کارخانه را به صورت اصولی در می آورند. استانداردهایی نظیر جنرال الکتریک، ولوو، فورد، رنو و … در این رده جای می‌گیرند.

استانداردهای انجمنی یا صنفی

استانداردهای انجمنی یا صنفی ذکر شده در کتاب کلید فولاد شامل قراردادها و مستندات یک گروه کاری متخصص است که حول یک محور صنعتی-فنی و با هدف تبیین تعاریف مشخص و ایجاد یک زبان بین گروهی تدوین می‌شود. رشد و توسعه این نوع استاندارد بیشتر در کشور آمریکا دیده می‌شود که به لحاظ کیفیت بالا و تخصصی بودن مدارک این گروه، مستندات آن‌ها اعتبار جهانی پیدا کرده است. از جمله این گروه می توان به استانداردهای انجمن آزمون و مواد آمریکا (ASTM)، انجمن مهندسان مکانیک آمریکا (ASME)، موسسه نفت آمریکا(API) و انجمن مهندسان خودرو (ASE) اشاره نمود.

استانداردهای وزارت دفاع آمریکا(MIL-STD) و وزارت دفاع انگلستان(MOD) را نیز می‌توان از این دسته به شمار آورد گرچه به لحاظ تنوع موضوعی و کیفیت فنی جزو بهترین استانداردهای دنیا به شمار می‌آیند به گونه‌ای که به طور مثال در مجموع استانداردهای MIL می‌توان مجموعه‌ای از استانداردهای صنعتی، طراحی، مهندسی، آزمایشگاهی، تولیدی و کنترل کیفیت را در زمینه‌های مختلف فلزات، غیر فلزات، محصولات نفتی و پالایشگاهی ، رنگ و پوشش ها، موتور و اجزاء آن، گیر بکس، چسب، پمپ، اسلحه، تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی و آزمون‌های غیر مخرب یافت.

استانداردهای ملی

شامل مستندات و مقررات کیفی، تعاریف و روش‌های آزمون یک کشور در مورد محصولات خود یا محصولاتی است که در آن کشور اجازه فروش پیدا می‌کنند. این گروه از استانداردها به وسیله موسسه استاندارد آن کشور که مقام ذی صلاح برای کار شناخته شده است، تهیه می‌شوند. در تدوین این استانداردها تمامی طرف‌های ذی نفع از قبیل تولید کننده، مصرف کننده، اعضای مراکز علمی و پژوهشی، تجاری، سازمان‌های دولتی و امثال آن شرکت دارند. استانداردهای ملی با توجه به شرایط مختلف مانند شرایط اقتصادی، فنی و غیره تدوین می‌شوند. از جمله استانداردهای ملی می توان به استاندارد ملی ایران(ISIRI) ، آمریکا(ANSI)، آلمان(DIN) و انگلستان (BSI) اشاره کرد.

استانداردهای منطقه‌ای

عواملی نظیر موقعیت جغرافیایی، فرهنگ، سیاست، روش تولید و مصرف و امثال آن، برخی از کشورها را بر آن داشته است تا مشترکا مبادرت به تدوین استانداردهای منطقه‌ای نمایند. به عبارت دیگر مستندات و مدارک فنی گروهی از کشورهای همسایه به منظور بهره مندی از کیفیت مشترک و زبان عمومی در مکاتبات ، تجارت و تبادل کالا این مجموعه استانداردها را تشکیل می‌دهد. برخی از این استانداردها عبارتند از استاندارد اروپا(EN)، استاندارد کشورهای عربی(ASMO)، استاندارد کشورهای آفریقایی(ARSO) و استاندارد کشورهای آمریکایی(COPANT).

استانداردهای بین المللی

امروزه روند رشد صنعت و تجارت و همچنین تحولات علمی و اجتماعی در جهان به گونه‌ای است که کشورها را بیش از پیش به یکدیگر نزدیک می‌کند و در این راستا استانداردهای بین المللی به جهت ایجاد هماهنگی، سهولت ارتباط و رفع مشکلات فنی تدوین می‌شوند. مهمترین سازمان‌های بین المللی تدوین و نشر استانداردهای بین المللی عبارتند از : سازمان بین المللی استاندارد (ISO)، کمیـسیون بـین
المللی الکتروتکنیک(IEC) و کمیسیون مقررات مواد غذایی(CAC).

معروف‌ترین استانداردهای نام گذاری فولادها در کلید فولاد

استاندارد ASTM(American Society for Testing and Materials)

هریک از استانداردهای ASTM با ترکیبی از حروف و شماره‌ها معرفی می‌شوند که هر کدام از این حروف و شماره‌ها اطلاعاتی را درباره‌ی آن استاندارد در اختیار ما قرار می‌دهند. مثال‌های زیر کاربرد حروف و اعداد را در این استاندارد برای نامگذاری فولاد ها در کلید فولاد مشخص می‌کنند:

ASTM A 516/A 516M-01 Grade 70 – Pressure Vessel Plates, Carbon Steel, for Moderate – and Lower- Temperature Service

-حرف A نشان دهنده فلز آهنی است اما آن را به زیر مجموعه‌های چدن، فولاد کربنی، فولاد آلیاژی یا فولاد زنگ نزن تقسیم نمی کند.

-عدد ۵۱۶یک شماره ترتیبی است که مستقیما با خواص فلز ارتباطی ندارد.
– حرف Mنشان می‌دهد که استاندارد بر مبنای واحدهای SI نوشته شده است (حرف Mاز واژه Metricآمده است) و A516/A 516Mیعنی واحد‌های SI و اینچ و پوند تواما به کار رفته اند.
– عدد ۰۱ نشان دهنده سال باز بینی یا انتشار است (۲۰۰۱ ).
– Grade 70 نشان می‌دهد که حداقل استحکام کششی ۷۰ ksi است. ورق A516 یکی از مقاطع فولادی پرکاربرد است که توسط این آلیاژ تولید می شود.

استاندارد ASME

چند سالی است که این استاندارد با استاندارد ASTM تطبیق پیدا کرده است. صرفا جهت نشان دادن این نوع استاندارد از حرف S در اول کد استاندارد ASTM استفاده می‌شود. در زیر مثال آن آورده شده است:

ASME SA 516/SA-516M-01 Grade 70 – Pressure Vessel Plates, Carbon Steel, for Moderate – and Lower – Temperature Service

استاندارد AISI/SAE

در کلید فولاد سیستم نامگذاری AISI/SAE از سیستم چهار رقمی برای مشخص کردن فولادهای کربنی و آلیاژی بر اساس ترکیب شیمیایی بهره می‌برد. بر اساس این سیستم، دو رقم آخر نشان دهنده میزان کربن برحسب صدم درصد است. رقم اول از سمت چپ مشخص کننده طبقـه‌ای است که فولاد به آن تعلق دارد و مطابق است با:

  • عدد ۱برای فولادهای کربنی
  • عدد ۲ برای فولادهای نیکل دار
  • عدد ۳ برای فولادهای نیکل – کروم
  • عدد ۴ برای فولادهای مولیبدن دار
  • عدد ۵ برای فولادهای کروم دار
  • عدد ۶ برای فولادهای کروم – وانادیم
  • عدد ۷ برای فولادهای تنگستن دار
  • عدد ۸ برای فولادهای سیلیسیم – منگنز

استاندارد DIN

در ورژن آلمانی کتاب کلید فولاد نام گذاری فولادها بر این اساس انجام شده است. قبلا هر فولادی با نام شرکت تولید کننده آن فولاد نامگذاری می شد. به این ترتیب ناهماهنگی کلـی در نامگـذاری وجـود داشـت. کمیتـه استاندارد آلمان در اولین انتشار برنامه فولاد، در سال ،۱۹۴۲تصمیم گرفت که به هر نوع آلیاژ استاندارد شده یک نشانه کوتاه اختصاص داده شود تا اینکه به صورت واضح در مدارک قطعات، نقشه‌ها، سفارش‌ها و مکاتبات مشخص گردد.

در ابتدا نام کوتاه فولادها تا حد ممکن سـاده بـود اما از سیستم واحدی پیروی نمی‌شد. مدتی بعد در DIN 17006 سیستمی متشکل از حروف و اعداد برقرار گردید که به سـهولت بتـوان به کمک نام کوتاه فولاد، خصوصیات مربوط را بدست آورد. علاوه بر این در DIN 17006 یک سیستم عددی بـه عنـوان شـماره مـواد وضع گردیده که نه فقط برای فولادها بلکه برای سایر آلیاژهای غیر آهنی نیز صادق است. این روش نامگذاری به صورت کامل در کتاب کلید فولاد شرح داده شده است. در ادامه به توضیح بخشی از روش های نامگذاری در کلید فولاد می پردازیم.

نام کوتاه فولادها بر اساس دو تقسیم بندی مختلف ساخته می شود:

  1. بسته به خواص کاربردی و بسته به ترکیب شیمیایی
  2. نامگذاری بر اساس خواص کاربردی

نامگذاری بر اساس خواص کاربردی

در اینجا نام کوتاه به فولادهای عمومی ساختمانی اختصاص داشته که بعد از St به معنی فولاد، عددی که مشخص کننده حداقل استحکام کششی است، نوشته می شود. این عدد بر حسب واحد kg/mm۲ بیان شده که حدود ۱/۱۰ از مقدار آن بر حسب N/mm۲ بزرگتر است. مثلا St37 فولادی است با حداقل استحکام کششی ۳۷ kg/mm۲ که معادل با ۳۶۰ N/mm۲ است. ورق سیاه St37 با استفاده از این آلیاژ ساخته می شود.

در صورت نیاز به توضیحات ضروری از حروف زیر قبل از St استفاده می‌شود:
Q: فولادهای ویژه شکل دادن سرد (کله زنی) مثلا Q St37-3
R: فولادهای آرام و نیمه آرام، مثلا R St37-2
U: فولاد ناآرام (جوشان) مثلا U St37-2

نام گذاری بر اساس ترکیب شیمیایی برای فولادهای ساده کربنی

در این حالت در استاندارد DIN نام کوتاه فولاد با حرف C شروع می‌شود. یکی از حروف زیر هم در ادامه C می‌تواند باشد که نشان دهنده‌ی معانی زیر هستند:

F برای فولاد سختکاری شده به روش القایی و شعله ای مثل cf 53

K برای فولاد نجیب با مقدار کم گوگرد و فسفر مثل ck 45

M برای فولاد نجیب با محدوده معینی از گوگرد مثل cm 35

Q برای فولاد کربوره شده و بهینه شده برای کله زنی (کارسرد) cq 35

ارقام در این روش نام گذاری مقدار مشخصه کربن هستند یعنی صد برابر میزان رصد کربن در فولاد.

نام گذاری بر اساس ترکیب شیمیایی برای فولادهای آلیاژی

در حالت کم آلیاژ نحوه نام گذاری به صورت زیر است:

عدد مشخصه کربن سپس حرف عناصر آلیاژی به ترتیب مقدار سپس عدد مشخصه عناصر آلیاژی به ترتیب و در پایان حرف عناصر آلیاژی با مقدار کم

برای مثال آلیاژ ۳۰ CrNiMo8 نشان دهنده یک فولاد آلیاژی کم آلیاژ با ۰/۳ درصد کربن و ۰/۰۸ درصد کروم در کنار مقادیری نیکل و مولیبدن است.

عدد مشخصه برای کربن ۱۰۰ برابر مقدار واقعی آن است و برای عناصر آلیاژی در صورتی که تعدادشان زیاد باشد ۱ برابر مقدار واقعی است. معمولا برای نشان دادن فولاد پر آلیاژ از حرف X در ابتدای آن استفاده می‌شود. مثلا X10CrNi18 8 نشان دهنده یک فولاد پر کربن با ۰/۱ درصد کربن ۱۸ درصد کروم و ۸ درصد نیکل است.

به کمک کتاب کلید فولاد می توانید اطلاعات بسیار مفیدی در مورد انواع مختلف آلیاژهای آهن کربن، مشخصات، نامگذاری و کاربرد آن ها کسب کنید.

کارشناسان آیرومارت (پیشرو صنعت نفت آسیا) با تسلط کامل بر کتاب کلید فولاد و انواع آلیاژهای به کار رفته در مقاطع فولادی مختلف می توانند به شما در انتخاب بهترین گزینه موجود در بازار کمک کنند. برای اطلاع از قیمت روز میلگرد، ورق، تیرآهن و سایر مقاطع فولادی با ما تماس حاصل فرمائید.

 

ادمین

نظر کاربران

به این مقاله امتیاز دهید
4.7/5 - (6 امتیاز)

  1. محدثه
    تیر ۲۳, ۱۴۰۱ ۱۲:۳۳
    توی کلید فولاد کاربردهای فولاد هم ذکر شدن؟
    1. آیرومارت
      تیر ۲۵, ۱۴۰۱ ۱۶:۳۶
      با سلام. بله به محل‌های مصرف فولادها نیز اشاره شده است.
021-45306
محصولات وارد شوید! لیست سفارشات 021-45306فروش و بازرگانی

درخواست سفارش

کیلوگرم
معادلتن

قیمت نهایی بعد از تماس و اعلام کارشناس مشخص می شود.