مراحل انجام تست مغناطیسی MT

تست مغناطیسی MT بیشتر بر روی ورق فولادی انجام می‌پذیرد. جوشکاری ورق نیازمند مهارت بالایی است. در صورتی که جوش از کیفیت بالایی برخوردار نباشد، شاهد وجود ترک، سوراخ و تخلخل در سطح ورق خواهیم بود. بنابراین سرعت جوش و اندازه قوس الکتریکی باید به درستی انتخاب گردد. با رعایت تمامی این موارد باز هم امکان بوجود آمدن عیوب ناشی از حرارت بالای جوشکاری وجود دارد. در نتیجه می‌توان به کمک تست مغناطیسی MT این  ایرادات را شناسایی نمود.

عیوب جوش موجب بروز عوارض مختلفی مانند کاهش استحکام قطعه می‌گردد. از انواع ایراداتی که با این روش قابل تشخیص هستند می‌توان از عیوب ذاتی که حتی قبل از ریخته‌گیری هم در قطعه وجود دارد، عیوب انقباضی که هنگام ریخته‌گری روی قطعه ظاهر می‌شوند و تنش‌های انقباضی که موجب ایجاد ترک در قطعه می‌شوند، نام برد.

هر قطعه را به راحتی و با عبور یک جریان قوی یا بکار بردن آهنربا می‌توان مغناطیسی کرد. در این روش از ذرات فرومغناطیسی به عنوان ظاهرساز استفاده می‌شود. این ذرات در سه دسته خشک، تر و فلورسنت قرار می‌گیرند.

روش انجام تست مغناطیسی MT به این صورت است که بعد از اینکه قطعه به صورت مغناطیسی درآمد؛ به سبب قطع شدن خطوط مغناطیسی توسط ناپیوستگی‌های موجود، یک میدان مغناطیسی شکل می‌گیرد. سپس ذرات پودری فرومغناطیس روی سطح پاشیده می‌شوند و پس از جذب توسط نشت بوجود آمده در میدان مغناطیسی ، موجب دیده شدن ناپیوستگی‌های آن محل می‌گردند.

پس از پایان تست مغناطیسی MT، باید قطعه را به کمک یکی از دو روش: بالا بردن دمای قطعه و یا استفاده از جریان الکترسیته مخالف با جریان اولیه، مغناطیس زدایی کنیم. درصورتی که قطعه مغناطیس زدایی نشود، با مشکلاتی مانند بوجود آمدن اختلال در سیستم الکترونیکی و برداشته نشدن براده از روی سطح موردنظر، روبرو خواهیم شد.

در نهایت از مزایای تست مغناطیسی MT می‌توان به سرعت بالا، هزینه پایین، حساسیت بالا در نشان دادن ترک‌های بسیار ریز و امکان بکارگیری آن برای قطعات در خط تولید اشاره کرد. همچنین برای انجام تست مغناطیسی MT محدودیتی از لحاظ اندازه و شکل قطعه نداریم.